For the increasingly large Dutch-speaking Readup, happy to have you here :)
Ik houd van podcasts en luisterverhalen. De VRT & NPO doen dat nu al goed. Enkele favorieten zijn Vranckx & Byloo, El Tarangu en BOB van Audiocollectief SCHIK, Berg & Dal, de Tijdschijf, en nog zo veel meer... TV programma's met onderzoekende journalistiek zoals Pano zouden ook geweldig zijn op audio. Dus waarom niet een dieper aanbod in die richting? Graag! Het radionieuws van een paar minuten elk uur is ook maar repetitief en oppervlakkig.
Ik ben echter echter niet helemaal overtuigd van het model om zélf een podcastplatform te lanceren. Muziek luisteren doe je tegenwoordig met één abonnement dat alles aanbiedt (Spotify, Apple Music, ...). Films en series kijken betekent gelukkig niet meer een individuele DVD kopen of huren, maar het is nog steeds een beetje meer versplinterd dan de muziekwereld (want het aanbod op Netflix verschilt enorm van dat op Disney+, bijvoorbeeld).
Verdienmodellen voor podcasts (en journalistiek via podcasts), die zijn we nu aan het uitzoeken. Het "gratis" engelstalige aanbod is enorm en werkt vaak met geluidsadvertenties. Dat is voor niemand écht leuk (buiten voor adverteerders, misschien).
De Standaard laat de selectie van podcasts niet zomaar over aan de algoritmes van internationale techspelers als Spotify en Google. Als redactie willen we onze kritische rol ook voor dit nieuwe medium spelen, en voor u ontdekken wat de moeite van het luisteren waard is.
En hier heeft De Standaard ook een heel goed punt, dat is nog een nadeel van de huidige podcastplatformen. Maar met dat ze nu dit platform lanceren, gaan ze richting de huidige film-situatie. Misschien is dat goed.
Het Nederlandse platform Blendle bundelt artikels van een grote verzameling kranten samen in een enkel abonnement. Belangrijk is dat je ook naar die artikels kan luisteren. Dat werkt een beetje gelijkaardig aan het engelstalige Audm of Curio. In (een verzameling) van zulke platformen zie ik meer toekomst in dan de situatie waarin elke krant haar eigen platform lanceert.
De luisteraar verliest wat van de autonomie die de lezer heeft, maar ervaart meer aha-gevoel.
En hier heeft De Standaard ook gelijk. Podcasts en luisteren heeft zo zijn grenzen, het werkt anders. Bij lezen is het gemakkelijker om even te "pauzeren", een paragraaf opnieuw te lezen, en er even over na te denken. Of je ogen over de ondertitels te laten glijden voor je begint. Daarom denk ik ook dat echt lezen belangrijk blijft: het stimuleert begrip op een dieper niveau. Je hebt inderdaad meer autonomie. Niet voor niets kan studeren in het Zweeds vertaald worden naar "att läsa". Dit platform, Readup, is nu al, en wordt nog meer, een goede vriend die bij dat proces kan helpen.
This sentence (translated by Google) really intrigued me:
Speaking and hearing are slower and less precise than writing and reading, but the experience is more intense.
This is missing some nuance. If you're talking about words per minute exchanged between humans, then yes - speaking is probably slower. But if you're talking about the medium itself, writing is wayyyyyy slower. (Right?) You debate the meaning and context, move words around. Edit, update, and then press "publish" and they're locked in, forever, in stone. Speaking, by comparison, feels fast and messy and lost. At least in some ways.
And I don't think that you can say that one medium or the other is "more intense." Both can be intense. And both can be utterly shallow, meaningless failures. We need it all!
Both can be intense. And both can be utterly shallow, meaningless failures. We need it all!
True! Why do we need to make the distinction? What are we talking about here? Direct formulation of thought via speech, or sloppy reception of speech while doing something else? Podcasts can also be heavily researched (interviews?), edited, storylined (if it's a podcast story!). In an audiobook, someone narrates by speech a potentially carefully considered written text. It gets confusing to try to put these media into delineated boxes.
For the increasingly large Dutch-speaking Readup, happy to have you here :)
Ik houd van podcasts en luisterverhalen. De VRT & NPO doen dat nu al goed. Enkele favorieten zijn Vranckx & Byloo, El Tarangu en BOB van Audiocollectief SCHIK, Berg & Dal, de Tijdschijf, en nog zo veel meer... TV programma's met onderzoekende journalistiek zoals Pano zouden ook geweldig zijn op audio. Dus waarom niet een dieper aanbod in die richting? Graag! Het radionieuws van een paar minuten elk uur is ook maar repetitief en oppervlakkig.
Ik ben echter echter niet helemaal overtuigd van het model om zélf een podcastplatform te lanceren. Muziek luisteren doe je tegenwoordig met één abonnement dat alles aanbiedt (Spotify, Apple Music, ...). Films en series kijken betekent gelukkig niet meer een individuele DVD kopen of huren, maar het is nog steeds een beetje meer versplinterd dan de muziekwereld (want het aanbod op Netflix verschilt enorm van dat op Disney+, bijvoorbeeld).
Verdienmodellen voor podcasts (en journalistiek via podcasts), die zijn we nu aan het uitzoeken. Het "gratis" engelstalige aanbod is enorm en werkt vaak met geluidsadvertenties. Dat is voor niemand écht leuk (buiten voor adverteerders, misschien).
En hier heeft De Standaard ook een heel goed punt, dat is nog een nadeel van de huidige podcastplatformen. Maar met dat ze nu dit platform lanceren, gaan ze richting de huidige film-situatie. Misschien is dat goed.
Het Nederlandse platform Blendle bundelt artikels van een grote verzameling kranten samen in een enkel abonnement. Belangrijk is dat je ook naar die artikels kan luisteren. Dat werkt een beetje gelijkaardig aan het engelstalige Audm of Curio. In (een verzameling) van zulke platformen zie ik meer toekomst in dan de situatie waarin elke krant haar eigen platform lanceert.
En hier heeft De Standaard ook gelijk. Podcasts en luisteren heeft zo zijn grenzen, het werkt anders. Bij lezen is het gemakkelijker om even te "pauzeren", een paragraaf opnieuw te lezen, en er even over na te denken. Of je ogen over de ondertitels te laten glijden voor je begint. Daarom denk ik ook dat echt lezen belangrijk blijft: het stimuleert begrip op een dieper niveau. Je hebt inderdaad meer autonomie. Niet voor niets kan studeren in het Zweeds vertaald worden naar "att läsa". Dit platform, Readup, is nu al, en wordt nog meer, een goede vriend die bij dat proces kan helpen.
This sentence (translated by Google) really intrigued me:
This is missing some nuance. If you're talking about words per minute exchanged between humans, then yes - speaking is probably slower. But if you're talking about the medium itself, writing is wayyyyyy slower. (Right?) You debate the meaning and context, move words around. Edit, update, and then press "publish" and they're locked in, forever, in stone. Speaking, by comparison, feels fast and messy and lost. At least in some ways.
And I don't think that you can say that one medium or the other is "more intense." Both can be intense. And both can be utterly shallow, meaningless failures. We need it all!
True! Why do we need to make the distinction? What are we talking about here? Direct formulation of thought via speech, or sloppy reception of speech while doing something else? Podcasts can also be heavily researched (interviews?), edited, storylined (if it's a podcast story!). In an audiobook, someone narrates by speech a potentially carefully considered written text. It gets confusing to try to put these media into delineated boxes.